۲۱ ژانویه ۲۰۰۴، مریخنورد اسپیریت ناسا، ربط خود را با محل کنترل مأموریت متوقف کرد، اما تیم کنترل توانست مشکل را حل کند.
مریخنورد اسپیریت در ساعت ۰۴:۳۵ به زمان فضاپیما در ۴ ژانویه ۲۰۰۴ با پیروزی روی سطح مریخ فرود آمد. این اغاز یک مأموریت زیاد طویلتر می بود که تا سال ۲۰۱۰ به طول انجامید.
در ۲۱ ژانویه ۲۰۰۴، اسپیریت بهطور ناگهانی ربط خود را با کنترل مأموریت متوقف کرد. روز سپس مریخنورد یک بوق ۷.۸ بیت در ثانیه را به صدا درآورد که قبول میکرد از زمین مخابرهای دریافت کرده است.
اما مشخص می کند که کاوشگر در حالت اشتباه قرار دارد و به دستورات فقط بهصورت متناوب جواب داده میبشود. این بهگفتن یک ناهنجاری زیاد جدی توصیف شد، اما اگر بهجای یک نقص سختافزاری جدی، مشکل نرمافزاری یا حافظه باشد، بهطور بالقوه قابل بازیابی است.
به اسپیریت دستور داده شد که دادههای مهندسی را ارسال کند و در ۲۳ ژانویه چندین مطلب مختصر با نرخ بیت کم ارسال کرد تا این که سرانجام ۷۳ مگابیت از طریق باند X ارسال کرد.
خوانشهای دادههای مهندسی مشخص می کند که مریخنورد در وضعیتخواب باقی نمیماند. به این ترتیب، انرژی باتری و گرمای بیشتر از حد خود را هدر میداد. عوامل خطری که اگر بهزودی از بین بردن نشوند، بهطور بالقوه میتوانند مریخنورد را نابود کنند.
تیم مأموریت بعد از زمان کوتاهی دریافت که مشکل در مدیریت فلش مموری آن نهفته می بود و نقص در ۶ فوریه از راه دور از زمین از بین بردن شد.