اختلال کمتوجهی بیشفعالی (ADHD) امکان پذیر روابط عاشقانه فرد و ربط با شریک عاطفی سالم را دچار مشکلاتی کند. برخی از شرکای عاطفی مبتلا به این اختلال با مسائلی همانند فراموشی، حواسپرتی و طردشدن دستوپنجه نرم میکنند. این مسائل امکان پذیر رابطه با adhd را دشوار کنند. در این مقاله، درمورد مشکلاتی از این قبیل که امکان پذیر در رابطه عاطفی با فرد ADHD رخ دهند و راهکارهای پیشنهادی از بین بردن این مشکلات میخوانید.
منظور از اختلال کمتوجهی بیشفعالی چیست؟
ADHD بزرگسالان امکان پذیر به اشکال مختلفی ابراز کند. تعداد بسیاری از افرادی که به این اختلال دچارند، مدام با مشکلاتی همانند حواسپرتی، بیشفعالی یا سازماندهی ضعیف دستوپنجه نرم میکنند. این علائم امکان پذیر بر کارکرد فرد در هر لحاظی از زندگی، بهاختصاصی شراکت با دیگران، تاثییر منفی بگذارند. به همین علت مدیریت اختلال ADHD در روابط امکان پذیر چالشهای خاص خود را داشته باشد.
نشانههای رایج این اختلال در بزرگسالان عبارتاند از:
- تحریکپذیری یا کجخلقی؛
- فراموشی؛
- ناتوانی در مدیریت زمان؛
- بیقراری؛
- حواسپرتی؛
- اختلال عاطفی.
تأثیر ADHD بر روابط
داشتن روابط عاشقانه با وجود اختلال ADHD هم برای فردی که به این اختلال مبتلا شده دشوار است و هم زیاد تر برای شریک غیر ADHD او ترسناک به نظر میرسد. مسائل مرتبط با این اختلال امکان پذیر در یک رابطه، بهاختصاصی در خصوص تقسیم ماموریت های، ارتباطات و صمیمیت بین دو نفر مشکلاتی تشکیل کنند. برخی از افراد مبتلا به ADHD با مسائلی همانند بیتدبیری در صرف زمان خود (زمانکوری)، تمرکز بیشتر از حد و اجتناب از تعارض روبه رواند. هریک از این مسائل بهنوبه خود بر مقدار در دسترس بودن آنها برای شریک زندگیشان تاثییر میگذارند. با گذشت زمان هم امکان پذیر این چالشها به ناراحتی و رنجش منجر شوند.
در بین مشکلات رابطه با adhd چند مشکل بیشتر از همه رخ خواهند داد که در ادامه بازدیدشان کردهایم.
۱. فراموشی
فراموشی در روابط افرادی که دچار ADHD می باشند، با استرس بیشتری همراه است. برای مثال فراموشکردن اتفاقات مهمی از زندگی همانند سالگرد ازدواج یا تولد شریک زندگی احتمالا فرد روبه رو را عصبانی و رنجیدهخاطر کند. امکان پذیر او از این که شریک مبتلا به ADHD این چنین لحظات بهیادماندنی یا برنامههای ازپیشبرنامهریزیشدهای را نادیده گرفته است، غمگین بشود. این قضیه وقتی بغرنجتر میبشود که او تاریخهایی را فراموش کرده باشد که نقاط عطف رابطه محسوب خواهد شد.
۲. سازماندهی ضعیف
بینظمی اتفاقی رایج برای مبتلایان به اختلال کمتوجهی بیفعالی است و این قضیه امکان پذیر رابطه را استرسزا کند. برای مثال امکان پذیر شریک ADHD پیش از خروج از خانه، کلیدهایش را با زحمت اشکار کند. درنتیجه دیر به قرار ملاقات با شریک عاطفی خود برسد. بعضی اوقات اوقات نیز این سازماندهی ضعیف علتمیبشود که او فراموش کند تقویم را بازدید کند. نتیجه این میبشود که تاریخهای مهم در رابطه را فراموش میکند. این چنین موقعیتهایی علتخواهد شد که فرد روبه رو حس کند شریک ADHD او را نادیده گرفته یا به او بیدقت است.
۳. زمانکوری و تمرکز بیشتر از حد
فردی که دچار بیشفعالی است، هنگامی دچار انجام دادن ماموریت های یا سرگرمیهای موردعلاقهاش میبشود، گذر زمان را فراموش میکند. امکان پذیر این حرکت قدرتی بسیار برای انجامدادن ماموریت های شغلی محسوب بشود، اما زمانکوری و تمرکز بیشتر از حد زیاد تر جهت تعارض در رابطه خواهد شد. در این چنین شرایطی، شریک غیر ADHD حس میکند که فراموش شده، او را نادیده گرفتهاند یا برای شریک زندگی خود اهمیتی ندارد.
۴. اختلالات خواب
افراد مبتلا به ADHD زیاد تر با اختلالات خواب روبه رواند. چالشهایی همانند مشکل خوابیدن، بیقراری در خواب، افکار مشوش و پریشان یا برنامه خواب نامنظم رابطه با adhd را دشوار میکنند. دلیلش هم این است که این چالشها زیاد تر برای فردی که در کنار این فرد میخوابد استرسزا می باشند.
۵. تکانشگری
یکی از نشانههای مهم ADHD رفتارهای تکانشی است. تکانشگری با رفتارهایی همانند خرجکردن بیشتر از حد پول، تصمیمگیری عجولانه یا حتی خیانت همراه میبشود که طبق معمول فرد بعد از انجامدادن آنها پشیمان میبشود. امکان پذیر این چنین رفتارهایی علتایجاد کدورتهای طویلزمان در رابطه عاشقانه شوند. از بین بردن برخی از این کدورتها نیز زیاد تر غیرممکن به نظر میرسد.
۶. اختلال عاطفی
ADHD زیاد تر بر توانایی تنظیم احساسات فرد تاثییر میگذارد و همین قضیه امکان پذیر رابطه با adhd را دشوار کند. افراد مبتلا به این اختلال بعضی اوقات بهراحتی تحریک خواهد شد، طغیانهای عاطفی دارند و نوسانات خلقی سریعی از خود نشان خواهند داد. امکان پذیر پشتسرگذاشتن این رفتارها برای شریک غیر ADHD دشوار باشد، چون او نمیداند که از لحظهای به لحظه دیگر انتظار چه رفتاری را از شریک زندگی خود داشته باشد. امکان پذیر بیثباتی عاطفی این چنین فردی به تعارض، سوءتفاهم و اظهارات پشیمانکننده منجر بشود.
۷. امروز و فردا کردن
یکی دیگر از نشانههای ADHD اهمالکاری و امروز و فردا کردن است. تعداد بسیاری از مبتلایان به این اختلال برای اغاز یک کار تا آخرین لحظه چشم به راه میهمانند چون تحت سختی بهتر کار میکنند. اگر شرکای عاطفی این چنین افرادی از آنها انتظار انجام بهموقع ماموریت های را داشته باشند، این امروز و فردا کردنها به تعارض منجر خواهند شد. برای مثال موکولکردن پرداخت صورتحسابها به دقیقه آخر امکان پذیر علتاسترس و اضطراب ناخواسته در رابطه بشود.
۸. حساسیت مفرط به طردشدن
ابراز همزمان ADHD و حساسیت مفرط به طردشدن قضیهای شایع است و علتمیبشود تعداد بسیاری از افراد به هرگونه حس طردشدگی زیاد حساس شوند. آنها امکان پذیر بهجای گوشدادن به انتقاد یا پیشنهاد سازنده، بر احساسات خود تمرکز کنند. با گذشت زمان، عکس العملهای شدید این افراد به شکاف در روابطشان منجر میبشود. دلیلش این است که شریک عاطفی این چنین فردی کمکم حس میکند که نمیتواند نظراتش را بدون روبه روشدن با عکس العملهای منفی فرد روبه رو گفتن کند.
رابطه با adhd
داشتن رابطه با adhd امکان پذیر بسته به ماهیت این رابطه متفاوت باشد. برای مثال امکان پذیر در دوران قرارگذاشتن، فرد از مسائل ازردهکننده همانند دیررسیدن به محل قرار یا فراموشکردن تاریخهای مهم چشمپوشی کند، با پیشرفت رابطه و افزایش مسئولیت فرد در رابطه، این علائم به مشکلاتی زیاد تر منجر خواهد شد.
رابطه عاطفی با فرد ADHD
داشتن رابطه با فردی که به اختلال کمتوجهی بیشفعالی مبتلاست احتمالا در ابتدا سرگرمکننده و شوقانگیز باشد. این چنین افرادی زیاد تر خلاق و بامزهاند و امکان پذیر تکانشگری آنها را به افرادی خودجوش و ماجراجو تبدیل کند. بااینحال امکان پذیر با گذشت زمان این ویژگیها فرد روبه رو را نومید کنند، چون شریک ADHD با بینظمی، تأخیر و فراموشی دستوپنجه نرم میکند. مشکلات رایجی که رابطه با adhd به همراه دارد عبارتاند از:
- فراموشکردن تاریخها یا رویدادهای مهم رابطه؛
- فراموشکردن جوابدادن به پیامک یا تماسهای فرد روبه رو؛
- ازدستدادن وقایع مهم رابطه؛
- قاتیکردن تاریخهای مهم رابطه؛
- مدام دیررسیدن به قرارهای ملاقات؛
- نیاز به تجدیدنظرکردن یا مجدد طیکردن مرحله های رابطه؛
- رفتارهای تکانشی؛
- نوسانات خلقی؛
- کجخلقی یا زودرنجی.
ازدواج با فرد adhd
امکان پذیر ازدواج با فرد adhd چالشهای بیشتری را به همراه داشته باشد، چون در ازدواج افراد یاد میگیرند که مسئولیتهای زندگی را در کنار یکدیگر بر مسئولیت بگیرند. فرد ADHD و همسرش زیاد تر درمورد راه حلهای فرزندپروری، امور مالی و ماموریت های خانه دچار تعارض خواهد شد. برای مثال پرداختنکردن صورتحسابها یا خرید وسایلی که فراموش کرده است برای سفر همراهش بیاورد، هزینههاییاند که زندگی با فرد مبتلا به ADHD دارد. این عوامل استرسزا بعضی اوقات به تعامل های والدین و فرزند نیز کشیده خواهد شد. درنتیجه استرس در روابط خانوادگی افزایش مییابد و این روابط مختل خواهد شد. برخی از مشکلات رایج در ازدواج با فرد adhd عبارتاند از:
- دخالت نامتعادل والدین در زندگی فرزندان؛
- تقسیم مسئولیتهای زندگی بهروشای ناسالم؛
- فراموشکردن پرداخت قبوض و صورتحسابها؛
- نگذاشتن غذاها در یخچال یا فراموشکردن شستن ظرفها؛
- فراموشکردن قرارهای مهم؛
- افزایش خطر وقوع حوادث در زندگی؛
- بیشترشدن مبلغ قبوض آب و برق به این علت که برای مثال فرد ADHD چراغها را روشن گذاشته است یا زیر دوش حمام گذر زمان را فراموش کرده است.
چطور رابطه با adhd را بهبود ببخشیم؟
شما میتوانید به راه حلهای گوناگون از شریک زندگی خود که اختلال ADHD دارد، حمایتکنید. داشتن شریک ADHD در زندگی همانند هر رابطه فرد دیگر به معنی تمرکز بر فهمیدن متقابل، واگذاری ماموریت های و مسئولیتها به شکلی سالم و داشتن ربط مثبت است. به یاد داشته باشید که در رابطه با adhd باید شریک برابر او باشید تا از تبدیلشدن به والد در رابطه اجتناب کنید. برای این که در رابطه یا ازدواج با فرد adhd از او حمایتکنید، باید به ۷ مسئله مهم دقت داشته باشید.
۱. درمورد ADHD زیاد تر اطلاعات کسب کنید
اگر درمورد این اختلال اطلاعات بیشتری داشته باشید، بهتر میتوانید علت رفتارهای فرد روبه رو یا راه حلهای ارتباطی ناسالم با او را تشخیص دهید. با آگاهی به شرایط این چنین افرادی، میتوانید از شریک زندگی خود حمایتکنید و در عین حال فهمید میشوید که علائم او چطور بر رابطه شما تاثییر میگذارند.
۲. به شریک زندگی صرفنظر از علائم ADHD نگاه کنید
علائم این اختلال نباید نمایانگر شخصیت فرد مبتلا به آن باشد. همانند هر بیماری جسمی یا روانی دیگر، فرد مبتلا به ADHD ویژگیهای خاص، مثبت و اختصاصی خود را دارد که کاملا جدا گانه از اختلال او می باشند. به این علت باید شریک زندگی خود را همان گونه که هست و صرفنظر از رفتارها یا علائم مرتبط با ADHD ببینید.
۳. با او رابطه والدفرزندی نداشته باشید
اگر میخواهید از شریک ADHD خود حمایتکنید، نباید همه مسئولیتها را بهتنهایی بر مسئولیت بگیرید. این حرکت امکان پذیر به رابطه والدفرزندی بین شما منجر بشود. با گذشت زمان این رابطه بر صمیمیت و ربط جنسی شما تاثییر منفی میگذارد و گاه تبدیل دلزدگی زناشویی فرد ADHD و تشدید تعارضات میبشود. در عوض به همسر خود اجازه بدهید مسئولیتهایش را بهتنهایی انجام دهد و شما هم بر انجام ماموریت های خود تمرکز کنید.
۴. به تشکیل برنامه روزانه منظم پشتیبانی کنید
داشتن برنامه روزانه منظم در رابطه با adhd امکان پذیر به او پشتیبانی کند باانگیزه و منظم بشود. خبر از وقایع اینده به شریک زندگی شما پشتیبانی میکند تا کارهای مهم را بهتر از قبل برتریبندی کند.
۵. صمیمیت زیاد تر را تمرین کنید
دوستداشتن فرد مبتلا به ADHD بهمعنی پذیرفتن او، علائم اختلال و همهچیز مربوط به اوست. صمیمیت در رابطه با adhd تنها به رابطه جنسی مربوط نمیبشود، بلکه بهمعنی شناخت عمیق شخص، فهمیدن دنیای درونی او و ضمانت به زندگی مشترک است. به این علت تلاش کنید برای تشکیل صمیمیت عاطفی و عمیقترشدن رابطه با adhd تمرین کنید.
۶. احساسات خود را گفتن کنید
یادگرفتن نحوه برقراری ربط با فرد ADHD احتمالا کاری دشوار باشد. به یاد داشته باشید که در این چنین رابطهای باید زمان گفتن احساسات و نیازهای خود از عباراتی که احساسات شما را نشان خواهند داد منفعت گیری کنید. برای مثال میتوانید بگویید: «هنگامی دیر میرسیم جایی، واقعا استرس میگیرم. برای همین ترجیح میدم که ۱۰ دقیقه سریعتر از خونه برم بیرون.»
۷. برای واگذاری مسئولیتها یک سیستم تشکیل کنید
همراه شریک زندگی خود یک سیستم تشکیل کنید. فرد مبتلا به ADHD زیاد تر با منفعت گیری از فهرستی از مسئولیتها بهتر عمل میکند و میتواند بهپشتیبانی این فهرست برای خود برنامه روزانه منظمی بچیند. با فهرستکردن کارهای خانه، تقسیم این ماموریت های و تشکیل سیستمی برای بازدید تعهدات انجامشده اغاز کنید.
سخن پایانی
رابطه با adhd زیاد تر کار سادهای نیست. این اختلال با چالشها و مشکلات خاص خود همراه است که امکان پذیر بر رابطه تاثییر منفی بگذارند. فرد مبتلا به این اختلال میتواند با آگاهی به تأثیر رفتارهایش بر رابطه، تمرین تواناییهای ارتباطی و شنیداری خود، گفتن احساسات و نیازهایش، تمرین نظم و فهمیدن بهتر زندگی مشترک به پیشرفت رابطه عاطفی پشتیبانی کند. فرد روبه رو نیز میتواند با دقت به ۷ مسئلهای که در این مقاله آنها را توضیح دادیم، از شریک زندگی خود حمایتکند.
علاوهبر این، زوجدرمانی به شما و همسرتان پشتیبانی میکند تواناییهای ارتباطی خود را بهبود ببخشید و داشتن رابطهای سالم را تمرین کنید.