کلاستر 2

کلاستر ۲ به فضا پرتاب شد_اسکوار


نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی اسکوار

در ۳ آوریل ۱۹۹۷، کمیته برنامه علمی آژانس فضایی اروپا پیشنهادی را برای ساخت و راه‌اندازی کلاستر ۲ تصویب کرد.

پرتاب ناموفق کلاستر ۲ در ۱۹۹۶

مأموریت کلاستر برای اولین‌بار در نوامبر ۱۹۸۲ نظر شد. این ایده به‌گفتن پیشنهادی برای مطالعه مناطق «مگنتوسفر» و «دم مغناطیسی» کره زمین در مدار قطبی گسترش یافت.

ایده کلاستر بعداً به مأموریت تبدیل شد و در سال ۱۹۹۶، فضاپیما آماده راه‌اندازی می بود. بعد از چندین تأخیر جزئی، آریان ۵ در ۴ ژوئن ۱۹۹۶ از کورو، گویان فرانسه بلند شد و محموله آن چهار ماهواره کلاستر می بود.

متأسفانه، بارهای سنگین آیرودینامیکی تبدیل ناکامی آن و راه‌اندازی سیستم تخریب خودکار شد.

برای بازیابی برخی از ابزارهای بی همتا از این مأموریت، آژانس فضایی اروپا تصمیم به ساخت پنجمین ماهواره کلاستر (به‌نام ققنوس) گرفت.

این هواپیما تجهیزبه قطعات یدکی پرواز آزمایش‌ها و زیرسیستم‌های آماده‌‌شده‌ برای مأموریت کلاستر می بود.

رسیدن‌ به مدار

اشکار شد که اهداف علمی مأموریت کلاستر با یک فضاپیما نمی‌تواند برآورده بشود. به این علت پیشنهادهایی برای بازسازی سه یا چهار فضاپیمای کلاستر در اندازه کامل در کنار فونیکس وجود داشت.

به این علت مأموریت از چهار فضاپیمای یکسان راه اندازی شد که در یک سازند چهار وجهی پرواز می‌کنند.

کلاستر 2 به فضا پرتاب شد اسکوار

بعد از بازدید اولیه، تصمیم گرفته شد که موشک سایوز بتواند آن را به فضا پرتاب کند. بااین‌حال، مدار زیاد غیرعادی نیاز به مرحله بالایی تازه داشت. دو پرواز در ژوئیه ۲۰۰۰ تکمیل شد.

اولین جفت ماهواره کلاستر توسط پرتابگر سایوز-فرگات از کیهان بایکونور قزاقستان پرتاب شد. جفت دوم هم یک ماه سپس به مدار رسید.

این چهار فضاپیما برای مطالعه ساختار مغناطیسی و مرزهای آن به شکل‌های چهار وجهی گوناگون مانور خواهند داد. فاصله بین فضاپیماها قابل تحول است و از نزدیک به ۴ تا ۱۰,۰۰۰ کیلومتر می‌توانند فاصله برقرار کنند.

پیشران برای انتقال به مدار عملیاتی و مانورهای تحول فاصله و جداسازی فضاپیما تقریباً نیمی از وزن فضاپیما را راه اندازی می‌داد.

چهار ماهواره تأثیر فعالیت خورشید بر محیط فضایی زمین را با پرواز در اطراف زمین مطالعه می‌کنند. برای اولین‌بار در تاریخ فضا، این مأموریت قادر به جمع‌آوری اطلاعات سه‌بعدی در رابطه نحوه تعامل باد خورشیدی با مگنتوسفر و تأثیر بر فضای نزدیک زمین و جو آن ازجمله شفق‌ها می بود.

در فوریه ۲۰۲۱، کلاستر ۲، بیست سال پیروزی علمی در فضا را جشن گرفت. در مارس ۲۰۲۳ هم مأموریت آن تا سپتامبر ۲۰۲۴ تمدید شد.

دسته بندی مطالب

کسب وکار

تکنولوژی

اموزشی

سلامت



منبع