الگوی خواب نامنظم می‌تواند خطر سکته مغزی و قلبی را افزایش دهد_اسکوار

مطالعه تازه مشخص می کند که خواب نامنظم – یعنی رفتن به رختخواب و بیدار‌شدن در زمان‌های متغیر – «به شدت» با خطر بالاتر سکته مغزی و بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است. به حرف های محققان، حتی هشت ساعت خوابیدن اثرات زیان اور تحول مداوم زمان خواب و بیداری را جبران نمی‌کند.

بر پایه گزارش گاردین، مطالعات قبلی ربط بین زمان زمان خواب و پیامدهای سلامتی را بازدید کرده بودند و به افراد پیشنهاد می‌بشود بین ۷ تا ۹ ساعت در شبانه‌روز بخوابند. اما اکنون تیمی از محققان بین‌المللی از کانادا، استرالیا و آمریکا به بازدید اهمیت الگوی منظم خواب در ۷۲ هزار و ۲۶۹ فرد ۴۰ تا ۷۹ ساله به زمان ۸ سال پرداخته‌اند.

رابطه الگوی خواب نامنظم خواب و سکته مغزی و قلبی

به حرف های نویسنده مهم این پژوهش، «ژان فیلیپ چاپوت» (Jean-Philippe Chaput)، الگوی منظم خواب یعنی هر شب در ساعت مشخصی به رختخواب برویم و صبح در ساعت همیشگی نیز از خواب بیدار شویم؛ یقیناً اگر ۳۰ دقیقه تا یک ساعت این الگو جابه‌جا بشود ایرادی ندارد، اما بهتر است تلاش کنیم اختلاف ساعات الگوی خواب را به زیر ۳۰ دقیقه برسانیم. اگر این رقم از یک ساعت فراتر برود، به این معنی است که خواب نامنظمی داریم و برای سلامتی نیز زیان اور است.

یقیناً محققان می‌گویند که هیچ‌کس در طول یک سال الگوی منظم خواب خود را مراعات نمی‌کند، درکل اگر یک یا دو روز در هفته الگوی خواب منظمی نداشته باشید، تأثیر چندانی بر سلامتی شما نمی‌گذارد. اما اگر به‌طور مکرر، پنج یا شش روز در هفته، خواب نامنظم داشته باشید، باید به فکر اصلاح آن باشید.

این چنین چاپوت می‌گوید بیدارشدن در ساعت معین هر روز مهم‌تر از رفتن منظم به رختخواب در شب است. او می‌گوید:

«بیدار شدن در ساعات گوناگون صبح واقعاً ساعت داخلی و بیولوژیکی شما را برهم می‌زند و این می‌تواند عواقب نامطلوبی برای سلامتی داشته باشد.»

در ان پژوهش شرکت‌کنندگان به زمان هفت روز از یک ردیاب خاص منفعت گیری کردند تا خواب خود را ثبت کنند. سپس کارشناسان یک شاخص منظم خواب (SRI) را برای هر فرد محاسبه کردند؛ یعنی به افراد امتیازی از ۰ (خواب زیاد نامنظم) تا ۱۰۰ (الگوی خواب و بیداری کاملاً منظم) داده شد. شرکت‌کنندگان در سه گروه خواب نامنظم (امتیاز SRI کمتر از ۷۱.۶)، گروه خواب ​​نامنظم متوسط (SRI بین ۷۱.۶ و ۸۷.۳) و گروه خواب منظم (نمره SRI بیشتر از ۸۷.۳) قرار گرفتند. بعد از آن حالت سلامتی این افراد به زمان هشت سال برسی شد.

این مطالعه نشان داد که حتی بعد از درنظر گرفتن عواملی که می‌توانند بر نتایج تأثیر بگذارند، افرادی که در خوابیدن و بیدارشدن نامنظم می باشند، ۲۶ درصد زیاد تر از افرادی که خواب منظم دارند، در معرض سکته مغزی، نارسایی قلبی یا دعوا قلبی می باشند. یقیناً افرادی که نسبتاً نامنظم می‌خوابند، در صورت داشتن خواب کافی، خطرات سکته مغزی و قلبی در آنها افت می‌یابد.

یافته‌های این پژوهش در ژورنال Epidemiology and Community Health انتشار شده است.