نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی اسکوار
مسیه ۴ (M4)، یکی از نزدیک‌ترین و دلنشین‌ترین خوشه‌های ستاره‌ای، در غرب غول سرخ قلب‌العقرب، ستاره آلفای صورت فلکی عقرب قرار دارد. این خوشه بااینکه شامل نزدیک به ۱۰۰ هزار ستاره قدیمی است و تنها ۵۵۰۰ سال نوری با ما فاصله دارد، فقط از مناطق تاریک آسمان قابل‌مشاهده است. بااین‌حال، نزدیکی آن علتشده تا به یکی از اهداف برجسته اخترشناسان برای مطالعه ویژگی‌های کیهانی تبدیل بشود.
مطالعات تازه با منفعت گیری از تلسکوپ فضایی هابل، روی اتفاق‌هایی ازجمله ستارگان متغیر قیفاووسی تپنده، سیارات فراخورشیدی و کوتوله‌های سفید که بازمانده‌های ستارگان کم‌جرم‌اند و به‌آرامی درحال خنک‌شدن می باشند، متمرکز شده‌اند.
یکی از کشفیات شگفت‌انگیز در M4، سیاره فراخورشیدی باستانی PSR B1620-26 b است که به‌علت قدمت زیادش، لقب «متوشالح» را گرفته است. (متوشالح نام یکی از شخصیت‌های اساطیری است که مطابق کتاب مقدس، طویل‌ترین عمر را داشته است.) این سیاره که نزدیک به ۱۲.۷ میلیارد سال قدمت دارد، به دور یک تپ‌اختر و یک کوتوله سفید درحال گردش است.
در عکس روز ناسا چه می‌بینیم؟
این عکس ناسا با یک تلسکوپ کوچک زمینی به ثبت رسیده است و زیبایی خیره‌کننده و شگفتی‌های علمی M4 را به عکس می‌کشد. M4 خوشه ستاره‌ای کروی است که هسته آن نزدیک به ۵۰ سال نوری وسعت دارد.
این خوشه که نزدیک به ۱۳ میلیارد سال عمر دارد، یکی از کهن‌ترین ساختارهای شناخته‌شده در کهکشان راه شیری محسوب می‌بشود. این سن بالا، M4 را به آزمایشگاهی طبیعی برای بازدید تاریخچه اولیه کیهان و تکامل ستارگان تبدیل کرده است.
M4 نه‌تنها پنجره‌ای به تاریخ کیهانی و نحوه تکامل ستارگان اراعه می‌دهد، بلکه محیطی مناسب برای مطالعه اتفاق‌های نادر نجومی است که می‌تواند فهمیدن ما از شکل‌گیری و فرگشت اجرام کیهانی را گسترش دهد.
دسته بندی مطالب
