دانشمندان با تلسکوپ جیمز وب موفق به کشف قمر تازه اورانوس شدند_اسکوار

اخیراً دانشمندان با منفعت گیری از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) موفق به شناسایی یک قمر تازه در مدار سیاره یخی اورانوس، هفتمین سیاره منظومه شمسی، شده‌اند.

بر پایه گزارش‌ها، این قمر که به‌صورت موقت با نام S/2025 U1 شناخته می‌بشود، تنها نزدیک به ۱۰ کیلومتر قطر دارد و به‌همین‌علت، زمان عبور فضاپیمای Voyager 2 در سال ۱۹۸۶ و این چنین توسط دیگر تلسکوپ‌ها قابل مشاهده نبوده است. تیم تحقیقاتی مؤسسه تحقیقاتی جنوب غربی (SwRI) در کلرادو با گرفتن ۱۰ عکس ۴۰ دقیقه‌ای با منفعت گیری از دوربین نزدیک به مادون قرمز (NIRCam) موفق به رصد این قمر کوچک شدند.

کشف قمر تازه اورانوس با تلسکوپ جیمز وب

این قمر در فاصله تقریباً ۵۶ هزار کیلومتری از اورانوس قرار دارد، درحالی‌که ماه زمین به‌طور متوسط ۳۸۴ هزار و ۴۰۰ کیلومتر از زمین فاصله دارد. مسیر گردش آن تقریبا دایره‌ای است، که مشخص می کند به گمان زیادً در همان مدار جاری شکل گرفته است. S/2025 U1 در نزدیکی چندین قمر کوچک داخلی دیگر اورانوس حرکت می‌کند که درون مدار قمرهای بزرگ‌تر این سیاره، شامل Miranda ،Ariel ،Umbriel Oberon و Titania قرار دارند.

با کشف این قمر، تعداد کل قمرهای شناخته‌شده اورانوس به ۲۹ رسید. زیاد تر این قمرها به‌نام شخصیت‌های آثار شکسپیر نام‌گذاری شده‌اند و S/2025 U1 نیز در آینده توسط اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی (IAU) نام رسمی دریافت خواهد کرد. این کشف نه‌تنها نشان‌دهنده توانمندیهای تلسکوپ فضایی جیمز وب است، بلکه پافشاری می‌کند که تا این مدت اطلاعات بسیاری درمورد سیستم پیچیده قمرها و حلقه‌های اورانوس در دسترس نیست.

اورانوس دارای ۱۳ حلقه است که به سیستم داخلی و دو حلقه خارجی تقسیم خواهد شد و برخلاف حلقه‌های مشتری و زحل، از مواد تاریک راه اندازی شده‌اند و مشاهده آن‌ها دشوار است. ۱۴ قمر داخلی در بین حلقه‌های کم‌نور داخلی حرکت می‌کنند و برخی در شکل‌دهی این حلقه‌ها نقش دارند. Voyager 2 تنها فضاپیمایی می بود که تا بحال از کنار اورانوس عبور کرده است.

این قمر تازه کوچک‌ترین و کم‌نورترین قمر داخلی اورانوس محسوب می‌بشود و به نظر می‌رسد که تا این مدت جزئیات و پیچیدگی‌های بیشتری در سیستم قمرها و حلقه‌های این سیاره کشف‌نشده باقی مانده باشد. S/2025 U1 در یک مدار دایره‌ای به دور اورانوس می‌چرخد و این مسئه به گمان زیادً مشخص می کند که این قمر در همان موقعیت شکل گرفته است. این کشف مثالای از پیشرفت نجوم مدرن است که میراث مأموریت‌هایی همانند Voyager 2 را ادامه داده و اکنون تلسکوپ فضایی جیمز وب مرزهای دانش ما درمورد اورانوس و اقمار آن را فراتر برده است.