[ad_1]
نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی اسکوار
خانواده یعنی جایی که زمان بسیاری از عمر ما در آنجا سپری می‌بشود و مقدار خوشبختی و رضایت ما از زندگی، به مقدار بسیاری به شرایط خانواده و کیفیت روابط شکل یافته در آن وابسته است. خانواده همان جایی است که تکه مهمی از سرنوشت بزرگسالان آینده‌ی اجتماع در آنجا رقم می‌خورد. امروزه، سبک زندگی مدرن، مشغله‌های زیاد و زمان‌های کم و دلایل متعدد دیگر، رُکن خانواده را با چالش‌های بسیاری روبه رو ساخته است. انسان به طور طبیعی به نشاط، راحتی و لذت گرایش دارد و اگر خانواده این نیاز را برای او فراهم نکند، امکان پذیر که آن را در جاهای فرد دیگر بجوید که در نهایت به تضعیف یا فروپاشی خانواده و روابط خانوادگی منجر بشود. اما نگه داری و تحکیم نشاط و صمیمیت در خانواده نیاز به دانش و توانایی دارد. در این مقاله می‌بینیم چه کارهایی می توان انجام داد تا خانواده ای مهربان داشته باشیم. سپس هم به شما ۲۰ راه حل می‌دهیم؛ کارهایی را که با انجام دادن آنها می توانید هر یک از اعضای خانواده تان را شاد کنید!
به طور منظم باهم غذا بخورید
در قبل‌ای نه چندان دور، دور هم نشستن و باهم غذا خوردن یکی از اصول ثابت خانواده‌ها می بود. باهم غذا خوردن اهمیت، معنی و کارکرد بسیاری دارد. مهم‌تر از همه این که اعضای خانواده همدیگر را می‌بینند و باهم سخن می‌زنند و از احوال همدیگر باخبر خواهد شد. امروزه به علت حالت کار و تحصیل، احتمالا مقدور نباشد که با اعضای خانواده خود به‌زمان همه قولهای غذایی در کنار هم باشید، اما حتی‌الامکان تلاش کنید که حداقل یک وعده در روز را باهم غذا بخورید. زمان صرف غذا تلویزیون را خاموش کنید و موبایل‌ها را کنار بگذارید. هیچ زمان بچه‌ها را عادت ندهید که موقع تماشای تلویزیون غذا بخورند، وگرنه دیگر هیچ زمان آنها را سر سفره اشکار نخواهید کرد. زمان قولهای غذایی فرصتی مورد قیمت برای دیدن همدیگر، سخن بگویید کردن و استراحت است، این زمان را هیچ زمان از دست ندهید.
نظریات خود را باهم در بین بگذارید
به گفتن والدین تلاش کنید که همیشه نظر اعضای خانواده را در عرصه‌های گوناگون جویا شوید. نظرخواهی از کودکان، نوجوانان و جوانان تأثیر بسیاری در عزت نفس آنها خواهد داشت. برای تصمیم‌گیری در هر موردی تلاش کنید نظر تک‌تکِ افراد خانواده را سوال کنید. منظور این نیست که حتماً بر مطابق نظر آنها تصمیم بگیرید. تصمیم نهایی را خودتان، به گفتن والدین، بگیرید اما تلاش کنید نظر آنها را هم به دقت بشنوید و دلایل‌شان را بازدید کنید و اگر نظر ایشان به‌نظر سودمند می بود، در تصمیم‌گیری خود از آن منفعت گیری کنید. این کار به آنها این مطلب را می‌دهد که شما برای نظرشان احترام قائل هستید و بدین ترتیب حس با مورد قیمت بودن و عزت‌نفس را در ایشان تحکیم می‌کنید. برخی تصمیم‌گیری‌ها را بر مسئولیت‌ی فرزندان خود بگذارید. برای مثالً برای صرف شام قرار است بیرون بروید. تصمیم در رابطه این‌که در کجا غذا بخورید را به آنها واگذار کنید، اما باز هم علت‌شان را بازدید کنید.
این نوع شراکت در اظهارِنظر و تصمیم‌گیری، توانایی افراد در برقراری ربط، سخن بگویید کردن، استدلال کردن و تصمیم‌گیری را، به اختصاصی در کودکان، زیاد تحکیم می‌کند. این چنین نظرخواهی از بچه‌ها علتمی‌بشود که شناخت بیشتری از آنها اشکار و صمیمیت خود را با آنها تحکیم کنیم. از طرف دیگر، این‌کار علتیادگیری زیاد تر خودمان می‌بشود. نظر بچه‌ها در برخی موارد زیاد خلاقانه، هوشمندانه و خردمندانه است. اگر فضای راحت و بدون پیش‌قضاوت را برای اظهار‌نظر آنها فراهم کنیم، نظرهای ایشان می‌تواند زندگی خانوادگی را غنی‌تر کند و شور و حال تازه‌ای به آن ببخشد.
زمان‌های شاد بودن را به حداکثر برسانید
بهتر است که در خانه از هر فرصتی برای شاد بودن منفعت گیری کنیم. می‌توان به بهانه‌های گوناگون جشن و سرور مختصری برقرار کرد. بهتر است این اندیشه را به فرزندان خود منتقل کنید که خندیدن و شاد‌بودن علت نمی‌خواهد. هیچ‌گاه نشاط را در ذهن آنها با داشتن امکانات خاص پیوند نزنید و شرطی نکنید، در‌غیرِ اینصورت آنها همیشه برای شاد بودن شرط و شروط خواهند گذاشت، برای مثالً:
فقط اگر فلان اسباب‌بازی را داشته باشم، شاد می‌شوم.
فقط اگر در فلان رشته قبول شوم، خوشحال می‌شوم.
فقط اگر فلان کار را به دست آورم، خوشحال خواهم می بود.
فقط اگر با فلان کس ازدواج کنم، خوشبخت می‌شوم.
این شرط گذاشتن برای نشاط و خوشبختی، یکی از دلایل مهم غمگینی و افسردگی تعداد بسیاری از آدم‌ها است. بعد تلاش کنید که خنده و نشاط را به عادتی روزمره تبدیل کنید و هیچ فرصتی را برای شاد بودن در کنار همدیگر از دست ندهید.
شوخ طبعی را تشویق کنید و به خودتان بخندید
یکی از راه‌های تشکیل نشاط و خنده در خانواده، شوخ‌طبعی است و بهترین راه رسیدن به آن، این است که به خودمان بخندیم؛ به اشتباهاتی که مرتکب شده‌ایم، به ماجراهای خنده‌داری که برای ما پیش آمده است. به گفتن پدر یا مادر روی حس شوخی و طنزپردازی خود کار کنید و ببینید که به چه‌طریق می‌توانید علتخنده و نشاط افراد خانواده شوید. شوخ‌طبعی تأثیری متعادل کننده در شخصیت دارد و حس صمیمیت و دوستی را به افراد خانواده منتقل می‌کند. خنده یکی از بزرگترین تفریحات انسانی و ریشه‌دار‌ترین تفاوت بین انسان‌ها و دنیای حیوانات است.
برخی افراد در گفتن لطیفه توانایی بالایی دارند اما برای خنداندن افراد خانواده ملزوم نیست که حتماً کمدین باشیم، ما همیشه می‌توانیم به خودمان بخندیم. هم‌نشینی با افراد جدی طبق معمولً آزاردهنده است. اگر بعضی اوقات بتوانید به خودتان بخندید، دیگران را هم تشویق می‌کنید که به شما بخندند. بدین ترتیب شما علتنشاط آنها می‌شوید و صمیمیت بیشتری بین افراد خانواده تشکیل می‌بشود.
بر نقاط مثبت شخصیت اعضای خانواده تمرکز کنید
خانواده بر رابطه‌ی بین اعضای آن محکم است. فرد فردِ اعضای خانواده، افرادی منحصر به‌فرد می باشند. همیشه تفاوت روحیات و خلق‌و‌خوها را در نظر داشته باشید. شما امکان پذیر از برخی خصوصیات افراد خانواده‌ی خود خوشتان نیاید و آنها هم همینطور. اگر قرار باشد روی موارد ناخوشایند شخصیت افراد تمرکز کنیم به شادمانی و صمیمت خانوادگی لطمه خواهیم زد. بعد همیشه روی نقاط مثبت شخصیت افراد خانواده تمرکز کنید. تحقیقات مشخص می کند که این نوع برخورد، یعنی تمرکز و دقت به رفتارهای مطلوب افراد و تائید و تشویق این موارد، بهترین روش برای افزایش و تحکیم رفتارهای مطلوب و افت و تضعیف رفتارهای نامطلوب است. به اختصاصی در رابطه کودکان، منفعت گیری از دقت و تشویق رفتارهای مطلوب و بی‌توجهی به رفتارهای نامطلوب، تأثیر تربیتیِ زیاد بالایی دارد. با تمرکز بر حرکت و خصلت‌های مطلوبِ افراد خانواده، به مرور ذهنیت مثبت‌تری نسبت به آنها اشکار می‌کنیم که در رابطه‌ی ما با آنها به‌شکلِ صمیمیت و دوستیِ زیاد تر نمود اشکار می‌کند.
به زمان نیاز در کنارشان باشید
هر گاه که عضوی از اعضای خانواده به شما نیاز داشت، حتماً تلاش کنید در کنارش باشید. این اوقات، لحظات حساس و خاصی است و امکان دارد که دیگر زمان جبران پیش نیاید. برای مثالً اگر به جشن آخر سال کودکستان دعوت شده‌اید، حتماً در آن شرکت کنید. این احتمالا از نظر شما اتفاق مهمی نباشد اما امکان پذیر از دید کودک شما معنی بسیاری داشته باشد و احتمالا عدم وجود شما لطمه‌ی عاطفی شدیدی به او داخل کند. این را باید به شکل یک فرهنگ خانوادگی درآورد که هر زمان یکی از اعضا به وجود سایرین نیاز داشت، حتماً همه آن را در برتری برنامه‌های خود قرار دهند و همه تلاش خود را برای وجود و شراکت به‌انجام رسانند.
قدر این گونه لحظات را بدانید و شراکت در هیچ یک از شرایط مهم خانوادگی را از دست ندهید. به یاد داشته باشید که در زندگی، انجام ندادن کارهای خوب و از دست‌دادن زمان‌های مورد قیمت، مدام تأسف‌بار است. بعد تا جایی که می‌توانید تلاش کنید همیشه در این چنین مواقعی در کنار عزیزان خود وجود داشته باشید و دقت و علاقه‌ی خود را عملاً به آنها نشان دهید.
احساسات خود را به روشهای گوناگون نشان دهید
عکس العمل تعداد بسیاری از ما انسان‌ها به یک شیوه‌‌ی خاص از ابراز احساسات به‌صورت شرطی است. برای مثالً همیشه حس خود را به شکل کلامی گفتن می‌کنیم. هر فردی به نوع خاصی از مطلب‌های عاطفی عکس العمل مشخص می کند. اگر همسر یا فرزند شما از نوع افرادی باشند که به مطلب لمسی عکس العمل نشان خواهند داد، ابراز احساسات کلامی شما، هر چه مقدار هم که شورانگیز باشد، تأثیر بسیاری روی آنها نخواهد داشت. بعد، تلاش کنید که حس خود را به روشهای متفاوت نشان دهید.
برای ابراز احساسات در خانواده حد‌و‌مرزی قائل نشوید. خانواده باید امن‌ترین جایی باشد که اعضای آن بتوانند خود را همان‌طوری که می باشند، به‌دور از هرگونه خودسانسوری و سرکوب، نشان دهند. افراد باید یقین باشند که به علت ابراز احساسات خود، مورد قضاوت، تهدید، تنبیه یا سوءاستفاده قرار نخواهند گرفت. بعد به راه حلهای گوناگون از جمله با زبان کلامی و زبان بدن و دیگر روشها احساسات‌تان را به اعضای خانواده‌ی خود ابراز کنید. برخی از افراد می‌گویند که در صورت ابراز احساسات امکان پذیر فرد روبه رو لوس و ازخودراضی بشود. اگر شما دیگر اصول رفتاری را مراعات کنید یقین باشید که این چنین نخواهد شد و فرزند یا همسر شما بابت ابراز حس صادقانه‌‌ای که به ایشان کرده‌اید قدردان شما نیز خواهند می بود.
به آنها بگویید که دوستشان دارید
«دوستت دارم» قدرتمندترین و تأثیرگذارترین جمله‌ای است که یک نفر می‌تواند به فرد روبه رو خود بگوید. اما طبق معمولً بعد از گذشت مدتی از زندگیِ مشترک این جمله کمتر و کمتر در بین همسران شنیده می‌بشود. همان گونه که در رابطه قبلی نیز اشاره شد، شما می‌توانید این جمله را به روشهای متغیری ابراز کنید، اما همیشه از نوع کلامی آن نیز منفعت گیری کنید. یقیناً، باید این جمله را با همه وجود ابراز کنید. ما اینجا پیشنهاد نمی‌کنیم که نقش بازی کنید یا افراد خانواده‌ی خود را فریب دهید. به این علت اگر حس علاقه‌ی واقعی به همسر یا فرزند خود ندارید، به طوری که نمی‌توانید به شکل صادقانه و از صمیم قلب این جمله را به آنها بگویید، باید روی خودتان کار کنید و احتمالا بهتر باشد از یک مشاور خانواده پشتیبانی بگیرید.
گفتن این جمله تأثیر زیاد بسیاری در تحکیم روابط خانوادگی دارد. با این حال، تعداد بسیاری از افراد اهمیتی به آن نمی‌دهند. برخی مردها به خصوص در سنین بالاتر، آن را کسرِ شأن خود می‌دانند. به دلایل گوناگون، تعداد بسیاری از مردم در گفتن این جمله به عزیزان خود مشکل دارند و برخی نیز آن را فراموش می‌کنند. این افراد طبق معمولً نمی‌دانند که گفتن مکرر این جمله در تحکیم روابط، صمیمیت و استحکام خانواده چه مقدار مهم است.
برای بازی‌های خانوادگی و دسته‌جمعی برنامه ریزی کنید
بازی و تفریح خانوادگی یکی از اساسی‌ترین عوامل تحکیم نشاط و صمیمیت در خانواده است. فقط کودکان نیستند که به بازی نیاز دارند. درون هر کدام از ما کودک پنهانی وجود دارد که نیاز به تفریح، بازی‌گوشی و شیطنت دارد. به این علت، بعضی اوقات باید با همسر و فرزندان خود به بازی بپردازیم. زمان بازی تفاوت‌ها فراموش می‌بشود و طبق معمولً زخم‌های عاطفی و احساسی بهبود می‌یابد. در بازی، به کودک درون خود زمان تفریح و لذت می‌دهیم. حتی بازی‌های فکری و به ظاهر جدی نیز این کارکرد را دارند. نیچه فیلسوف شهیر آلمانی می‌گوید: «خودِ واقعیِ انسان، فقط به‌زمان بازی‌کردن نمایان می‌بشود.» بازی فرصتی است تا همه نقش‌ها و نقاب‌های تحمیلی را کنار بزنیم و خودِ خودمان باشیم، همان‌گونه که واقعاً هستیم.
در زندگی امروزی، نداشتنِ زمان و دچار بودن فقط بهانه‌ای است که زمان این نوع شراکت و لذت‌های خانوادگی را از خود و افراد خانواده کوتاه کنیم. اما با برنامه‌ریزی می‌توان حداقل یک ساعت در هفته، برای مثالً تعطیلات آخر هفته را به بازیِ خانوادگی تعلق داد. بزرگ‌ترها طبق معمولً بهانه‌های خوبی برای بازی‌نکردن دارند. اما آنها باید بر بهانه‌ها و منیّت خود تسلط کنند و با بچه‌ها و جوانان بازی کنند. باید یاد بگیریم که بعضی اوقات مجدد کودک شویم، همانند یک کودک عمل کنیم تا به خود و عزیزان‌مان، وقتی برای نشاط، لذت، رهایی و آسودگی‌خاطر هدیه کنیم.
بعضی اوقات آنها را شگفت‌زده کنید
هر از بعضی اوقات، موقعیت‌هایی تشکیل کنید تا اعضای خانواده‌ی خود را شگفت‌زده بکنید. با بالا رفتن سن، لذتی که از سخاوت و ابراز حس به‌دست می‌آوریم به‌مراتب زیاد تر از لذتی است که از چشم به راه ماندن و دریافت‌کردن نصیب‌مان می‌بشود. به این علت هنگامی که در موقعیتی غیرمنتظره و شگفت‌آور هدیه‌ای دریافت کنیم، شوق و لذت بسیار‌ای برای ما خواهد داشت. این نوع حرکات، خانواده را به شدت باهم صمیمی و نزدیک نگاه می‌دارد. هر از چند بعضی اوقات، با این نوع اتفاقات‌هایِ خوشایندِ غیرمنتظره جهتِ تشکیل شوق و شگفتی در خانواده‌ی خود شوید.
در تماس باشید
به علت سبک زندگی جدیدی که توانایی می‌کنیم، گرفتاری‌های شخصی روزافزون و زمان‌های کمترِ با هم بودن، اعضای خانواده‌ها را روزبه‌روز از همدیگر دورتر می‌کند. امکان پذیر که اعضای خانواده‌ی شما به دلایل گوناگون از هم دور باشند. در این چنین شرایطی، به روشهای گوناگون تماس و ربط خود را با آنها نگه داری کنید. به آنها مطلب بفرستید، زنگ بزنید و بعضی اوقات نیز حتما به ملاقات آنها بروید. اجازه ندهید که «از دل برود هر آنکه از دیده برفت» حکایت زندگی شما بشود.
خانواده‌ی خود را تحسین کنید
از خود سوال کنید که آیا برای تعریف و تحسین از خانواده‌ی خود، نیاز به زمان یا شرایط خاصی است؟ از اعضای خانواده خود چه انتظاری دارید؟ آیا به گفتن پدر و مادر از فرزندان خود بیشتر از اندازه انتظار دارید؟ آیا آنها را تحت سختی قرار داده‌اید تا به دستاوردی برسند و آیا از این راه، می‌خواهید حس غرور و رضایت کنید؟
هر قدر که سطح توقع کمتری از فرزندان خویش درمورد‌ی همسویی آنها با خواسته‌های ما وجود داشته باشد و آنان را در جهت علایق و توانمندیهای خودشان تشویق کنیم، بی‌شک نتایج بهتری حاصل خواهد شد. اگر انتظار بیشتر از حد از فرزندان خود داشته باشیم، با این کار سختی و استرس بسیاری را به آنان تحمیل کرده‌ایم. بعضی اوقات والدین بیشتر از اندازه به فرزندان خود وابسته می باشند و به‌نوعی با آنها هم‌هویت خواهد شد. این نوع وابستگی برای هر دو طرف مخرب است.
همیشه برای داشته باشید که آنان انسان‌های مستقلی می باشند و ماموریت‌ی شما فقطً «محبت، حمایتو رهاکردن» است. بعد باید آنها را همان‌طوری که می باشند بپذیریم و به جای این که به جستوجو فرصتی برای انتقاد و کشف اِشکال باشیم، از هر فرصتی برای تحسین و تمجید از خانواده‌ی خود منفعت گیری کنیم.
خلق سنت‌ها و آیین‌های خانوادگی خاص
همه ما نیاز به ریشه‌هایی داریم که به ما حس تعلق خاطر و امنیت بدهد. خلق سنت‌های خاص خانوادگی – چه کوچک و چه بزرگ – می‌تواند این حس را تحکیم کند. این سنت‌ها می‌تواند شامل یک شب فیلم خانوادگی ثابت در هفته؛ یک بازی رومیزی ماهانه؛ یک دورهمی اختصاصی برای جشن گرفتن پیروزی‌های کوچک؛ یک مراسم سالانه برای کاشت درخت؛ یا حتی یک روش خاص برای گفتن “شب بخیر” باشد. این آیین‌ها، خاطرات مشترک می‌سازند و پیوندهای عاطفی را محکم‌تر می‌کنند؛ چون هر عضو می‌داند که بخشی از یک چیز منحصر به فرد و مورد قیمت است.
به فرزندان خود مسئولیت و استقلال بدهید
برای تحکیم عزت نفس و حس مورد قیمت بودن در کودکان و نوجوانان، ملزوم است به آنها مسئولیت‌های مشابه با سنشان بدهید. اجازه دهید در کارهای خانه شراکت کنند؛ برای خودشان تصمیم بگیرند ( یقیناً در چارچوب‌های اشکار)؛ و عواقب تصمیماتشان را توانایی کنند. این کار به آنها این مطلب را می‌دهد که اعضای مهم و تأثیرگذاری در خانواده می باشند و به رشد توانایی‌های حل قضیه و مطمعن به نفسشان پشتیبانی شایانی می‌کند.
مدیریت سالم تعارضات و اختلافات
هیچ خانواده‌ای بدون اختلاف و او گفت و گو نیست و این کاملاً طبیعی است. مهم این است که چطور با این تعارضات روبه رو شویم. به جای سرکوب کردن یا داخل شدن به نزاع‌های تخریبی، به اعضای خانواده بیاموزید که چطور احساسات خود را به روشای محترمانه و سازنده گفتن کنند. گوش دادن فعال به سخن‌های یکدیگر، تلاش برای همدلی، و یافتن راه‌حل‌های مشترک به جای اصرار بر “حق با من است”، می‌تواند حتی از دل اختلافات، فرصتی برای رشد و فهمیدن عمیق‌تر روابط بسازد.
اهمیت بخشش و رها کردن کینه‌ها
نگه داری کدورت‌ها و کینه‌ها در خانواده، همانند سمی است که کم کم روابط را از بین می‌برد. انسان‌ها نادرست می‌کنند و امکان پذیر ناخواسته به یکدیگر صدمه برسانند. در محیط خانواده، یادگیری توانایی بخشش و رها کردن دلخوری‌ها زیاد حیاتی است. این به معنی نادیده گرفتن اشتباهات نیست؛ بلکه به معنی پردازش آنها، گفتگو درمورد‌ی آنها و در نهایت انتخاب گذشت برای نگه داری اسایش و پیوند خانواده است. بخشش به ما پشتیبانی می‌کند تا از بار منفی قبل رها شده و به سمت آینده‌ای روشن‌تر حرکت کنیم.
تشکیل یک فضای امن برای گفتن احساسات
خانواده باید پناهگاهی امن باشد که هر کس بتواند بدون هراس از قضاوت، تمسخر یا تنبیه، احساسات واقعی خود را گفتن کند – چه نشاط، چه غم، چه خشم یا ناامیدی. به اعضای خانواده خود مطمعن دهید که احساساتشان معتبر است و شما برای فهمیدن آنها تلاش می‌کنید. این فضای امن، تبدیل صداقت زیاد تر، صمیمیت عمیق‌تر و سلامت روانی بهتر برای همه می‌بشود.
به همدلی و فهمیدن متقابل اهمیت دهید
توانایی قرار دادن خود به جای فرد دیگر و تلاش برای فهمیدن دیدگاه و احساسات او، سنگ بنای هر رابطه‌ی سالمی است. در خانواده، فعالانه همدلی را تمرین کنید. هنگامی یکی از اعضا با مشکلی روبروست، تلاش کنید فقط به او گوش دهید؛ بدون این که فوراً راه‌حل اراعه دهید یا قضاوت کنید. پرسیدن “چه احساسی داری؟” و “چطور می‌توانم کمکت کنم؟” به جای “چرا این کار را کردی؟”، می‌تواند تفاوت بزرگی در حس نزدیکی تشکیل کند.
به حریم شخصی یکدیگر احترام بگذارید
همانطور که قبلاً اشاره شد، احترام به حریم شخصی هر فرد در خانواده زیاد مهم است. این به معنی داشتن فضایی برای خود، زمان برای تنهایی، و قوت انتخاب در رابطه این که چه اطلاعاتی را با چه فردی به اشتراک بگذاریم. والدین باید به اتاق، وسایل شخصی و فضای مجازی فرزندانشان احترام بگذارند و از تجسس و کنترل بی‌رویه پرهیز کنند. همینطور، فرزندان نیز باید به حریم خصوصی والدین خود احترام بگذارند. این احترام متقابل، مطمعن را افزایش داده و به هر فرد پشتیبانی می‌کند تا هویت جدا گانه خود را در بستر خانواده نگه داری کند.
👨👩👧👦 سوالات متداول: چطور خانواده‌ای شاد و مهربان داشته باشیم؟
❓ چه کارهایی می‌توان انجام داد تا خانواده‌ای مهربان و شاد داشته باشیم؟
داشتن خانواده‌ای مهربان و شاد الزام تلاش و تعامل مثبت همه اعضا است. از با اهمیت ترین کارهایی که می‌توان انجام داد عبارت هستند از: گوش دادن فعال، ابراز محبت کلامی و عملی، صرف زمان با کیفیت با یکدیگر، تشویق و حمایتمتقابل، احترام به تفاوت‌ها و حریم شخصی، و شراکت در فعالیت‌های مشترک. تشکیل فضای مطمعن و بخشش نیز در تحکیم مهربانی و نشاط خانواده نقش کلیدی دارد.
💖 چطور می‌توان هر یک از اعضای خانواده را شاد کرد؟ (کارهایی که اعضای خانواده را خوشحال می‌کند)
برای شاد کردن هر یک از اعضای خانواده می‌توان کارهای مختلفی انجام داد که شامل: ابراز علاقه و محبت به روشای که آنها دوست دارند (کلامی، لمسی، هدیه، زمان گذرانی)، سپاس از زحماتشان، گوش دادن به سخن‌هایشان بدون قضاوت، حمایتاز علایق و اهدافشان، غافلگیر کردنشان با یک کار کوچک و دوست‌داشتنی، و تعلق دادن زمان برای فعالیت‌های مشترک لذت‌قسمت. مهم این است که نیازها و زبان عشق هر فرد را بشناسیم.
🔑 برای داشتن یک خانواده شاد، با اهمیت ترین اصل چیست؟
با اهمیت ترین اصل برای داشتن خانواده‌ای شاد، ربط مؤثر و سازنده است. این ربط شامل گوش دادن فعال، سخن بگویید کردن شفاف، حل مسالمت‌آمیز تعارضات و ابراز احساسات به روشای سالم می‌بشود. هنگامی اعضای خانواده بتوانند آزادانه و با احترام با هم سخن بگویید کنند و مشکلاتشان را حل کنند، عرصه برای نشاط و رضایت فراهم می‌بشود.
🛠️ چطور می‌توانم خانواده‌ام را شاد کنم؟ (راهکارهای عملی)
شما می‌توانید با عمل های عملی و کوچک، خانواده‌تان را شاد کنید: نظر یک فعالیت مشترک (همانند بازی، تماشای فیلم یا یک گردش مختصر)، تهیه غذای مورد علاقه آنها، پشتیبانی کردن در کارهای روزمره، ارسال مطلب‌های مهر امیز، سپاس از زحماتشان، و احترام گذاشتن به نظرات و تصمیماتشان. وجود فعال و مثبت شما، بزرگترین هدیه است.
🌟 چرا مهربانی در خانواده اهمیت دارد؟
مهربانی، پایه و مبنا پیوندهای عاطفی محکم در خانواده است. یک محیط مهربان، حس امنیت، تعلق خاطر و مورد قیمت بودن را در اعضا تحکیم می‌کند. این کار به افت استرس، افزایش تاب‌آوری در برابر مشکلات، و رشد شخصیت سالم فرزندان پشتیبانی می‌کند و فضایی سرشار از اسایش و حمایتمتقابل به وجود می‌آورد.
بعضی اوقات ما آن‌چنان دچار امور کاری و مشغله‌های روزمره هستیم و در چرخه‌ی مکانیکیِ «کار – خواب – کار» دچار می‌شویم که مقصد از زندگی را فراموش می‌کنیم. برخی از افراد اهمیت زیاد بسیاری برای کار خود قائل می باشند و خود را تحت سختی بسیاری قرار خواهند داد تا به هر قیمتی به پیروزی دست‌یابند. بعضی اوقات ساعت‌ها در سر کار خود باقی می‌همانند یا زمان‌ها در سفرِ دور از خانه به سر می‌برند. این نوع زندگی در دراز زمان امکان پذیر صدمه‌ی جدی به خانواده‌ی فرد داخل کند. بعد همیشه باید مقصد از زندگی را برای داشته باشیم. اگر صاحب خانواده و فرزند هستید، به غایتِ کوششهای خود به‌طور جدی فکر کنید. هیچ‌کس در آخر عمر حسرت نمی‌خورد که چرا ساعت بیشتری را در محل کار سپری نکرده است! اما ساعت‌هایی را که می‌توانستیم در کنار خانواده‌ی خود باشیم و نبودیم، یقینا حسرت‌بار خواهند می بود. چه منفعت‌ای دارد که ثروتمندترین فرد در قبرستان باشیم. چه منفعت‌ای دارد که بهترین رئیس، تولیدکننده، مدیرعامل، کارفرما، بازیگر و غیره باشیم اما خانواده‌مان از ما متنفر باشند و همانند یک غریبه با ما حرکت کنند.
به این علت مدام برنامه‌ریزی کنید و زمان کیفی (زمان همراه با وجود سودمند و مؤثر) را در کنار افرادی باشید که دوستشان دارید و از آنان مراقبت می‌کنید. این زمان کیفی (چه در حال بازی، سخن بگویید، گوش کردن و یا فقط باهم بودن) باید نسبت به هر کار فرد دیگر در الویت قرار بگیرد. اجازه دهید خانواده‌تان بداند که این زمان بسیار گران‌بهاست و اگرچه به جستوجو پیروزی مالی، ارتقاء شغلی و یا هر دستاوردی هستید اما مقصد از همه کوششها سود رساندن به خانواده است نه رسیدن به هدفی دوردست در آینده‌ای محتمل. امکان پذیر همین فردا دیگر زنده نباشیم یا آنها زنده نباشند، بعد در زمان حال زندگی کنید. از هر لحظه‌ی بودن در کنار خانواده و عزیزان خود لذت ببرید و قدر آن را بدانید.
«قادر باشید که هر لحظه توقف کنید و گلی را که می‌شکفد، کودکی را که برای اولین بار سر پا می‌ایستد، فرزندی را که خوشحال از مدرسه باز می‌گردد و همسری را که خبر خوبی برای گفتن دارد، تحسین کنید.» ریچارد دنی
منبع:
هنر موفق بودن، ریچارد دنی، ترجمه مهدی غروی، انتشارات آزادمهر
تهیه شده برای: chetor.com
حرکت درست با شریک عاطفی چطور است؟
حق با کدام طرف است؟
جواب این چنین سوالاتی را در این مجموعه بیابید.
دسته بندی مطالب
[ad_2]
